در زمینه ایمپلنت‌های قلبی عروقی، گلوتارآلدئید مدت‌هاست که برای درمان بافت‌های حیوانی (مانند پریکارد گاو) برای تولید دریچه‌های بیوپروتز مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، گروه‌های آلدئید آزاد باقیمانده از فرآیندهای سنتی می‌توانند منجر به کلسیفیکاسیون پس از کاشت شوند و دوام طولانی مدت محصولات را به خطر بیندازند.
با پرداختن به این چالش، آخرین مطالعه‌ای که در آوریل ۲۰۲۵ منتشر شد، یک راه‌حل درمانی جدید ضد کلسیفیکاسیون (نام محصول: Periborn) را معرفی کرد و به پیشرفت چشمگیری دست یافت.
۱. ارتقاءهای فناوری اصلی:
این راهکار چندین پیشرفت کلیدی در فرآیند سنتی اتصال عرضی گلوتارآلدئید ایجاد می‌کند:
پیوند عرضی با حلال‌های آلی:
اتصال عرضی گلوتارآلدئید در یک حلال آلی متشکل از 75٪ اتانول + 5٪ اکتانول انجام می‌شود. این رویکرد به حذف مؤثرتر فسفولیپیدهای بافتی در طول اتصال عرضی کمک می‌کند - فسفولیپیدها مکان‌های اصلی هسته‌زایی برای کلسیفیکاسیون هستند.
عامل پرکننده فضا:
پس از اتصال عرضی، پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) به عنوان عامل پرکننده فضا استفاده می‌شود و به شکاف‌های بین فیبرهای کلاژن نفوذ می‌کند. این امر هم از محل‌های هسته‌زایی کریستال‌های هیدروکسی آپاتیت محافظت می‌کند و هم از نفوذ کلسیم و فسفولیپیدها از پلاسمای میزبان جلوگیری می‌کند.
آب بندی ترمینال:
در نهایت، درمان با گلیسین، گروه‌های آلدهید آزاد واکنش‌پذیر و باقیمانده را خنثی می‌کند و در نتیجه عامل کلیدی دیگری را که باعث کلسیفیکاسیون و سمیت سلولی می‌شود، از بین می‌برد.
۲. نتایج بالینی برجسته:
این فناوری بر روی یک داربست پریکارد گاوی به نام "Periborn" اعمال شده است. یک مطالعه بالینی پیگیری که ۳۵۲ بیمار را در طول ۹ سال پوشش می‌داد، رهایی از عمل جراحی مجدد به دلیل مشکلات مربوط به محصول را تا ۹۵.۴٪ نشان داد که اثربخشی این استراتژی جدید ضد کلسیفیکاسیون و دوام طولانی مدت استثنایی آن را تأیید می‌کند.
اهمیت این پیشرفت:
این نه تنها به یک چالش دیرینه در زمینه دریچه‌های بیوپروتز می‌پردازد و طول عمر محصول را افزایش می‌دهد، بلکه به کاربرد گلوتارآلدئید در مواد زیست‌پزشکی پیشرفته، جان تازه‌ای می‌بخشد.
زمان ارسال: ۲۸ اکتبر ۲۰۲۵